Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad Sistem Gereksinimleri ve İncelemesi

Tripwire Intertive’in uzun yıllar üzerinde çalıştığı ve biz oyuncular tarafından merakla beklenen 2. Dünya Savaşı konulu FPS oyunu Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad geçtiğimiz hafta piyasaya sürüldü. Hafta boyunca oyunu oynadım ve izlenim yazımı yazdığım kapalı betadan beri nelerin değiştiğini kayıt ettim, bunları inceleme yazımda ufaktan anlatacağım.

Firmanın ve oyunun tarihi hakkında konuşmak istemiyorum zira izlenim yazısında bunlardan bahsettim. İsterseniz direkt olarak incelemeye başlayalım ve 2. Dünya Savaşı konulu oyunlar gerçekçi bir oynanışla ne kadar zevkli olabilir gelin hep birlikte bakalım. Silahlarınızı hazırlayın, 2. Dünya Savaşı’na geri dönüyoruz.

Hikayesi:

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad, 2. Dünya Savaşı döneminde 1942 – 1943 yıllarında Ruslar ve Almanlar arasında gerçekleşen Stalingrad Savaşı’nı konu alıyor. Oyunun tek kişilik senaryo bölümünde herhangi bir hikaye akışı yok, ilk önce Alman oluyorsunuz ve sırayla bölümleri geçmeye çalışıyorsunuz daha sonra ise Rus senaryosu açılıyor ve oradaki bölümleri geçiyorsunuz. Senaryo kısmında 12 adet Alman (ekstra alıştırma bölümleri de var Alman senaryosunda) ve 12 adet Rus bölümü bulunuyor.

Bu bölümler arasında dediğim gibi bir hikaye akışı yok, sırayla oynuyorsunuz ve bölüm içindeki görevleri yapıyorsunuz. Bu görevler de her bölümde tamamiyle aynı, ya bir yeri ele geçiriyorsunuz ya da bir yeri savunuyorsunuz. Battlefield: Bad Company’nin tek kişilik kısmına kötü diyordum ve sevmiyordum ancak bu oyunun tek kişilik kısmı daha da bir kötü.

Arkadaşlarınızı toplayın ve 2. Dünya Savaşı’nın kaderini belirleyin…

Aslında senaryo kısmı diye Tripwire Interactive’in size sunduğu çoklu oyunculu haritaları yapay zekalı botlara karşı oynatmak ve sizi çoklu oyunculu kısma alıştırmak, oyunu öğretmekten ibaret. Her ne kadar yapay zeka yüzünden (düşmanlar zaman zaman aptal gibi ölmeyi bekliyorlar, zaman zaman da kör noktadan sizi vurabiliyorlar) bölümler ve tek kişilik senaryo bir hayli sıkıcı olsa da sizleri çoklu oyunculu modlara hazırlıyorlar.

Bu yüzden incelememde oyunda tek kişilik senaryo yokmuş gibi davranacağım, en azından oyunun son puanını verirken öyle olacak. Buna kızan okuyucularımız olabilir ancak oyunu yapılış yönüyle incelememiz gerekiyor, ha bu oyun çoklu oyunculu modlar olmadan sadece bu senaryo kısmı ile piyasaya sürülseydi o zaman vereceğim puanla şimdi vereceğim puan aynı olmazdı.

Neden derseniz bu oyun tamamiyle çoklu oyunculu olarak dizayn edilmiş. Ayrıca hatırlarsanız Quake 3 Arena’da da senaryo kısmı bulunuyordu ve oldukça kötüydü, ama çoklu oyunculu modları ile oyun tam bir klasikti.

Multiplayer:

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad oyununun çoklu oyunculu modlarına girip oynamaya başladığınızda kendinizi başka bir dünyadaymışsınız gibi hissediyorsunuz. Çoklu oyunculu kısımda 3 adet mod bulunuyor; bunlar “Firefight”, “Countdown Mode” ve “Territory”. Firefight modu diğer FPS oyunlarında bulunan “Team Deathmatch” moduyla tamamiyle aynı, modda iki takım savaşıyor ve belirli bir sürede en fazla öldüren veya öldürme limitine ulaşan takım kazanıyor. “Countdown Mode”da ise her insanın bir adet hakkı bulunuyor ve ölürseniz tur sonuna kadar beklemek zorunda kalıyorsunuz.

Son olarak “Territory” modunda ise iki takım haritalardaki bölgeleri ele geçirmeye çalışıyor ve bölgeleri ilk ele geçiren takım oyunu kazanıyor. Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad’ın çoklu oyunculu kısmı 64 kişilik sunucuları destekliyor, geniş haritalarda 64 kişi ile oynarken kendinizi gerçek bir savaşın ortasında hissedebiliyorsunuz. Geniş haritalar demişken oyunda şu anda 10 adet harita bulunuyor ve hepsinin dizaynı da çok güzel. 10 adet harita az sayılabilir ancak firma ilerde oyuna yeni haritalar ekleyecektir.

Oynanış:

Gelelim Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad’ın oynanışına; Red Orchestra 2’nin oynanışı son derece gerçekçi. Oyunda bulunan tüm silahlar ve kullandığınız tanklar gerçek tepkimeler veriyor. Evet, oyunda tankları da kullanabiliyorsunuz. Tankların içleri tamamiyle 3 boyutlu olarak modellenmiş. Tankın istediğiniz kısmına geçebiliyorsunuz ve bu geçişler animasyonlar eşliğinde oluyor, yani direkt olarak istediğiniz koltuğa ışınlanmıyorsunuz.

Tankları kullanmak ve tank savaşları da son derece eğlenceli. Bunun haricinde izlenim yazımda da belirttiğim gibi oyunda bir de siper sistemi bulunuyor, bu siper sisteminin kullanışı oldukça kolay ve bir FPS oyununda gördüğüm en iyi siper sistemi. Tek bir tuşa basıp siper alıyorsunuz ve rahatlıkla kafanızı istediğiniz gibi hareket ettirip düşmanlarınızı vurabiliyorsunuz. Bir de moral sistemi bulunuyor Red Orchestra 2’de, eğer takım arkadaşlarınız yanınızda teker teker can veriyorsa veya bir makinalı tüfek ateşi karşısındaysanız moraliniz bozulabiliyor ve hareketleriniz de ona göre değişiyor.

Tek kurşunla ölebildiğinizi ve bu oyunun tam bir takım oyunu olduğunu da belirtmek istiyorum, eğer Call of Duty ve Battlefield oyunlarında olduğu gibi ramboculuk yaparım diyorsanız oyundan zevk alamazsınız ve anında ölüp çıldırabilirsiniz. Zaten o tür oyunları seviyorsanız Red Orchestra 2’ye bakmayın bile. Çünkü Red Orchestra 2 gerçekçi bir oynanış isteyenlerin ve simülasyon tarzı oyunları sevenlerin oyunu.

Sınıflar:

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad’ın çoklu oyunculu modlarda takımlardaki sınıfların dengesi de güzel ayarlanmış. Her takımda 8 adet sınıf bulunuyor ve bu sınıflardaki asker sayısı da limitli oluyor. Yani bir takımdaki insanlar tamamiyle keskin nişancı olup pusu kuramıyor. Red Orchestra 2’de günümüz çoklu oyunculu FPS oyunlarında standart olduğu gibi seviye atlama sistemi bulunuyor.

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad oynayıp seviye atladıkça yeni silahlar açabiliyor ve madalyalar kazanabiliyorsunuz, oyunun istatistik ekranı da son derece detaylı. İstatistik ekranında oynadığınız oyunlar hakkında ve oyundaki gelişiminiz hakkında her türlü bilgiye ulaşabiliyorsunuz. Çoklu oyunculu modlarda da küçük hatalar bulunuyor ne yazık ki.

Hile Önleme Sistemi:

Zaman zaman sunucuya girdiğinizde oyun çökebiliyor, Punkbuster (en sevmediğim hile yöntemi olduğunu belirtmek istiyorum, oyun hem Punkbuster’ı hem de Valve’nin VAC sistemi kullanıyor) sizi oyundan atabiliyor, silah açımları çalışmayabiliyor ve sunucularda laglar yaşanabiliyor. Tabii bu sorunlar da zamanla giderilecektir, ancak betası yapılan bir oyunda bu tür sorunları görmek can sıkıcı olabiliyor. Ayrıca Tripwire Interactive o kadar da büyük bir firma değil, o yüzden onları mazur görmemiz gerekiyor.

Grafikler:

Red Orchestra 2, grafik motoru olarak Epic Games’in Unreal 3 grafik motorunu kullanıyor. Ancak Tripwire Interactive grafik motoru üzerinde epey oynamalar ve geliştirmeler yapmış gibi gözüküyor. Çevre grafikleri, karakter, silah ve araçlar modellemeleri, animasyonlar, patlama efektleri ve birinci şahıs kamerasından gördüğünüz karakterinizin savaştaki duruma göre verdiği tepkiler son derece şık olarak hazırlanmış.

Askerlerin parçalanma efektleri çok gerçekçi, kan gövdeyi götürüyor.

Zaman zaman animasyonlarda garip garip aksaklıklar göze batabiliyor ancak pek de sorun etmenize gerek yok. Bunun dışında fizik ve bez bebek (ragdoll) efektleri de insanı mest ediyor. İlk defa bir FPS oyununda cesetlerin birbiri içine geçmediğini ve üst üste yığıldığını gördüm, her ne kadar küçük bir detay olsa da güzel bir özellik ve görünce mutlu oluyorsunuz. Bunların yanında kan efektleri ve askerlerin patlama anında parçalara ayrılmaları da savaşın ne kadar kötü bir olay olduğunu gözler önüne seriyor.

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad’daki haritaların bazı yerleri deformasyona da uğrayabiliyor ve binalar yıkılabiliyor, tabii Battlefield 2: Bad Company 2’deki tamamiyle yıkılabilir ortamlar bu oyunda bulunmuyor. Grafikler hakkındaki tek sıkıntım oyunun yüksek sistem gereksinimleri oldu. Her ne kadar ortalama bir bilgisayarda orta grafik ayarlarında oyunu rahatlıkla oynayabilseniz de yüksek grafik ayarlarında en iyi PC’ye sahip olsanız da akıcı olarak oynayamıyorsunuz.

Bu durum benim izlenim yazdığım kapalı betada yoktu veya o haritalarda (bazı haritalarda aşırı yavaşlama görülüyor) yoktu, ancak şu anda var. Tripwire Interactive’in de bu konu hakkında bilgisi var ve firma yakında bir yama çıkarıp performans sorunlarını çözeceğini duyurdu. O yüzden oyun sisteminizde yavaş çalışıyorsa tek yapacağınız biraz daha beklemek.

Ses ve Müzikler:

Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad oynanışı ve grafikleriyle olduğu gibi ses efektleri ile de gerçekçiliği yakalıyor. Oyunda kullanılan tüm silahların ve araçların sesleri gerçeklerinden kayıt edilip oyuna eklenmişler, bunu zaten oyunu oynamaya başladığınızda rahatlıkla anlıyorsunuz. Savaşta askerlerin bağırışları ve çığırışları da duyulmaya değer ve atmosfere çok katkı sağlıyorlar. Bir çoklu oyuncu odaklı oyunda atmosfere ne gerek var diyebilirsiniz belki ancak Red Orchestra 2 sıradan bir oyun değil, ne demek istediğimi ancak oyunu oynayınca anlayabilirsiniz.

Müzikler de atmosfere katkı sağlıyorlar ve oyuncuyu havaya sokuyorlar. Oyunu oynarken zaman zaman bazı seslerin gittiğine şahit oldum, forumlara baktığımda bu sorunu yaşayanlara rastladım. Her zaman olmuyor ama zaman zaman oluyor bunu da sizlerle paylaşmak istedim, yakında umarım Tripwire Interactive bu sorunu da giderir.

Sonuç Olarak:

Tüm hatalarına rağmen benzersiz bir çoklu oyunculu deneyimini ve bir FPS oyununda olabilecek en iyi siper sistemini sunan Red Orchestra 2: Heroes of Stalingrad’ı simülasyon tarzı FPS oyunlarını sevenlere öneriyorum, unutmayın her güzelin kusuru vardır, ancak eğer sadece Battlefield ve Call of Duty tarzı gerçekçi olmayan ve hızlı oynanışa sahip FPS oyunlarını seviyorsanız Red Orchestra 2’yi sevmemeniz doğal olacaktır.

Tripwire Interactive eski oyunlarında olduğu gibi oyunda bulunan tüm hataları giderecektir ve artık Activision gibi büyük firmalar sağ olsun yavaş yavaş unutmaya başladığımız ücretsiz içeriklerle bizleri sevindirecektir, bundan emin olabilirsiniz. Zaten oyunun mod desteği de bulunuyor, oyunu sevenler de ortaya güzel eklentiler sunacaktır. Artık izin verirseniz orduya dönüp Stalingrad’ı kurtaracağım. Herkese iyi oyunlar.